பள்ளிக்கூடம் :

தங்கர்பச்சானின் பள்ளிக்கூடம் பார்த்தேன் . பேட்டிகளிலும் , விளம்பரத்திலும் சொல்லப் பட்டப் படி , நமது பள்ளிக்குச் சென்று , நமது சீட்டில் உட்கார வைக்காவிடினும் , கண்டிப்பாக நமது பள்ளி நாட்களை நினைவு கூறுகிறது படம் .

நிறைய பேட்டிகளில் கதையினை சொல்லிவிட்ட படியினால் , கதையின் மீதான நமது ஒன்றுதல் குறைகிறது . கதை தெரிந்துவிட்ட படியினால் , மேற்கொண்டு என்ன? என்ற கேள்வி இல்லாமலே படம் பயணிப்பபது ஒரு குறையாகவே படுகிறது .

இடிந்து , திமிகோலப்படும் ஒரு பள்ளியினை , அப்பள்ளியில் படித்த மாணவர்கள் அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து , ஒரு விழா எடுத்து திரும்ப புதுப்பித்துத் தருகின்றனர் . படத்தின் பிண்ணனி இசை சில இடங்களில் சிலிர்க்க வைக்கிறது . சில இடங்களில் கடுப்பேற்றுகிறது .

படத்தின் சில காட்சிகளை சொல்லியே தீர வேண்டும் . சீமான் , தங்கரையும் , நரேனையும் பார்ப்பது , தனது பழைய நினைவுகளில் மூழ்கியிருக்கும் நரேன் கிளாசுக்கு ஸ்நேகா வருவது , பீச்சில் சண்டையிடும் நரேனுக்கு பதிலாக தங்கர் ’டீச்சர் ’ ஸ்ரேயாவிடம் முறையிடுவது , ஸ்ரேயாரேட்டி அழுது புலம்புவது , மாணவன் அவளுடனே பஸ்ஸில் ஏறிச் செல்வது , படத்தின் கடைசிக் காட்சியில் தங்கர் தனிமையில் க்ளாஸில் அமர்ந்திருக்க , பிண்ணனியில் வாத்தியாரின் அறிவுரை கேட்பது என திரையில் சில ஹைக்கூக்கள் .

" காடு பதுங்குறோமே ’ பாடல் கலக்கல் . அதனூடே தங்கரின் அப்பா அழுது புலம்புவது போல வைத்திருப்பது அழகு . உண்மையில் எனது பள்ளியில் வந்த இன்ஸ்பெக்ஶன் ஞாபகம் வருகிறது . "மீண்டும் பள்ளிக்குப் " பாடல் நன்றாக இருந்தாலும் , இன்னும் கொஞ்சம் பாடல் வரிகளில் குழைத்திருக்கலாமோ என்று தோன்றுகிறது . !!

நரேனுக்கும் ஸ்நேகாவுக்குமான காதல் , ஒரு கவிதை. அந்த பாட்டும் அற்புதமாக இருக்கிறது . நல்ல சினிமா பற்றி வாய் கிழிய பேசும் தங்கர் , அவரது படத்தில் ஸ்ரேயா ரெட்டியிடம் மாணவர்கள் செய்யும் குறும்பினையும் தவிர்த்திருக்கலாம் !!

முன்னரே சொல்லியிருந்தது போல் , மீண்டும் க்ளாஸிக்கு சென்று உட்கார வைக்காவிடினும் , கண்டிப்பாக நமது பள்ளி நாட்களை நினைவு கூறுகிறது படம் . அடிதடி மசாலா படங்களுக்கு நடுவே , ஆழ்மன உணர்வுகளை தூண்டும் அற்புதமானதோரு படம் .

மீண்டும் வருகிறேன் !!